روغن ها به دلیل استفاده در موتورهای دارای فیلتر ذرات دیزل DPF، کاتالیزورهای سه طرفه TWC، سیستم های تزریق ریل مشترک یا انژکتورهای واحد یا عمر روغن LongLife متفاوت هستند.
این تفاوت ها باید در انتخاب روغن موتور بیشترین اهمیت را داشته باشند، همچنین باید به خاطر داشت که موتورهای دیزل فرآیند احتراق متفاوتی دارند که در طی آن رسوبات و ناخالصی های دیگری تشکیل می شود.
این موتورها دوده بیشتر و ترکیبات اسیدی بیشتری تولید می‌کنند، بنابراین استفاده از روغن‌ها با پکیج ویژه کنترل دوده، روغن کاری بهینه موتور را در طول عمر آن حفظ می‌کند.
تا جایی که من میدونم اینجا روغن موتور zado باید علامت C3 باشه، اما آیا با این علامت گذاری روغن معدنی، مصنوعی و نیمه مصنوعی را پیدا خواهیم کرد؟
روغن های اختصاص داده شده به خودروهای دارای فیلتر ذرات با فناوری خاکستر کم (Low SAPS) ساخته می شوند.
به لطف این فناوری، سرعت پر کردن فیلترهای ذرات دیزل به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و چنین روغن هایی در طبقه بندی ACEA دارای علامت C1، C2، C3 یا C4 هستند.
این استانداردها دارای الزامات اضافی مختلفی هستند و بر اساس آنها، سازندگان استفاده از آنها را در موتورهای خود توصیه می کنند.
رایج ترین استاندارد توصیه شده ACEA C3 است، در روغن های اختصاص داده شده به خودروهای سواری، یافتن روغن کم خاکستر غیر از روغن مصنوعی بسیار دشوار است.
روغن‌های کم خاکستر نیز در روغن‌های کامیون استفاده می‌شوند، در حالی که در اینجا می‌توانیم روغن‌های مصنوعی، نیمه سنتتیک و گاهی حتی معدنی را پیدا کنیم.
انتخاب روغن مشابه خرید قطعات خودرو است – فقط باید از آنهایی با کیفیت خوب استفاده کنید.
چگونه بفهمیم کدام روغن نیازهای ما را برآورده می کند؟ کیفیت روغن بسیار مهم است، در درجه اول به این دلیل که موتورهای مدرن بیش از پیش تحت فشار قرار می گیرند.
هدف دستیابی به حداکثر راندمان موتور و کاهش انتشار اگزوز بدون کاهش حداکثر قدرت است و موتورها به طور فزاینده ای مطابق با اصول کوچک سازی ساخته می شوند – جابجایی کوچک، قدرت بالا.
در اوایل دهه 1990، میانگین موتور 1.4 لیتری بنزینی 50 تا 75 اسب بخار بود. در حال حاضر، سازندگان حتی 180 اسب بخار را از چنین ظرفیتی خارج می کنند، و 120-130 اسب بخار در حال حاضر استاندارد بازار است.
