لامپ های فلورسنت که به عنوان لوله های فلورسنت یا لامپ های کم مصرف نیز شناخته می شوند، منابع نوری هستند که در آنها از فرآیندهای هدایت الکتریکی در گازها و پدیده های نورانی مرتبط استفاده می شود.
استفاده گسترده تر از لامپ صد وات تنها در دهه 1960 آغاز شد، در سال 1986 اولین لامپ های فلورسنت فشرده با کنترل الکترونیکی (لامپ های کم مصرف) وارد بازار شد.
می توان از آنها برای جایگزینی لامپ های رشته ای معمولی استفاده کرد.
مزیت اصلی لامپ های فلورسنت نسبت به لامپ های رشته ای معمولی این است که تقریباً 5 برابر کارآمدتر هستند.
لامپ های فلورسنت که به عنوان لوله های فلورسنت یا لامپ های کم مصرف نیز شناخته می شوند، منابع نوری هستند که در آنها از فرآیندهای هدایت الکتریکی در گازها و پدیده های نورانی مرتبط استفاده می شود.
اگرچه پدیده های درخشان در گازها بیش از 100 سال است که شناخته شده است، استفاده گسترده از لامپ های فلورسنت تنها در دهه 1960 آغاز شد.
در سال 1986 اولین لامپ های فلورسنت فشرده با کنترل الکترونیکی (لامپ های کم مصرف) وارد بازار شد.
می توان از آنها برای جایگزینی لامپ های رشته ای معمولی استفاده کرد.
لامپ های فلورسنت نسبت به لامپ های رشته ای معمولی این مزیت را دارند که فقط به یک سوم تا یک ششم انرژی الکتریکی برای خروجی یکسان نور نیاز دارند. آنها در طرح های بسیار متفاوت موجود هستند.
لامپ های فلورسنت لوله ای اغلب برای روشنایی فضاهای بزرگ استفاده می شوند.
پیشرفتهای مدرن لامپهای فلورسنت فشرده هستند که در آنها سیمپیچ چوک مورد نیاز برای کار و استارت به طور دائم در پایه نصب میشوند. آنها همچنین به عنوان لامپ های کم مصرف شناخته می شوند.
این لامپ ها در سوکت های لامپ های رشته ای معمولی قرار می گیرند.
لامپ فلورسنت یک لامپ تخلیه کم فشار است. این شامل یک لوله شیشه ای با دو الکترود ساخته شده از سیم تنگستن است که در انتهای آن نصب شده است.
داخل لوله شیشه ای دارای لایه ای از فسفر است که ترکیب آن تعیین کننده رنگ نور است.
مخلوط گازی از آرگون و بخار جیوه در لوله شیشه ای است.